Użytkowanie lasu to planowane i racjonalne zamienianie drzewa w drewno. Aby tak się stało, w Nadleśnictwie Dobrocin organizuje się pozyskanie drewna różnymi sposobami i narzędziami. Żeby móc wyciąć konkretną ilość ( a tak naprawdę objętość ) drewna trzeba to dokładnie policzyć.

Las składa się z wielu gatunków drzew, a każdy z nich inaczej rośnie, czyli każdego „różnie" w roku przybywa. By to poznać, trzeba wykorzystać dendrometrię – dziedzinę nauki, dzięki której możemy wiedzieć, ile rocznie przyrasta ( przyrost miąższości ) drewna w lesie. Kiedy już się wszystko policzy, wiadomo jest ile można wyciąć, aby nie wyrządzić szkód w przyrodzie. Zawsze wycina się mniej, niż rocznie przyrasta. Nazywa się to rocznym etatem cięć, który jest dokładnie określany dla każdego nadleśnictwa.

Leśniczy jednak musi konkretnie określić, które drzewa z jakiej części lasu w danym roku się wytnie. Jak to robi? Otóż wykonuje szacunek brakarski, czyli m.in. mierzy średnicę każdego drzewa na wysokości 1,3 metra za pomocą specjalnej miary – klupy oraz sprawdza wysokość tego drzewa. Dane te po wprowadzeniu do komputera są przeliczane za pomocą specjalnego programu ACER i pozwolą określić ile jakich drzew można w danym roku, w danym miejscu wyciąć.

Po wycięciu leśniczy dokonuje ponownego pomiaru drewna i określa jego jakość. Pozwala to określić, czy drewno jest surowcem tartacznym czy np. opałowym. Po dokonaniu klasyfikacji jakościowo-wymiarowej drewno zostaje ocechowane, czyli zostaje do niego przybita czerwona płytka z numerem, który po sprzedaży będzie się pojawiał we wszystkich dokumentach handlowych.

Potem wykonuje się zrywkę, czyli drewno jest wyciągane za pomocą specjalnych maszyn zrywkowych z lasu i składowane w pobliżu dróg wywozowych, gdzie kupcy mogą dokonać załadunku na duże samochody transportowe i wywieźć drewno do swoich zakładów.